Organisaties kunnen niet geïsoleerd van hun omgeving worden gezien. In ons denken over strategie gaat het dan ook vooral over die relatie. Die relatie is zo dynamisch en veelomvattend dat strategie niet kan worden afgedaan als een louter intellectuele en planmatige activiteit, die stante pede tot de gewenste actie moet leiden. Volgens ons is strategie ook een kwestie van gevoel, intuïtie en durf.
Strategie gaat ook niet alleen over theorieën en het invullen van modellen. Die doen de werkelijkheid tekort, die laat zich niet zo makkelijk in sjablonen persen. Het gaat er ons vooral om kritisch na te denken over strategie. Denken dus, niet direct weer gaan doen. Niet denken over de zoveelste theorie, maar denken over wat u en wij nu gaan doen of over wat u en wij gedaan hebben. Kritisch reflecteren op de situatie waar we in terecht zijn gekomen, hoe dat zo gekomen is en waar we heen willen. Denken over waarden, over moraliteit en ethiek, over wie we willen zijn, over hoe we onze organisaties in de toekomst zien, over de rampspoed die organisaties vaak over mensen afroepen, over de vrije markt, over de rol van overheden, over ondernemerschap, over governance, over macht en invloed, over politiek en organisatie.
Kortom, denken over alles waar wij en onze organisaties mee te maken hebben. Vanuit het vertrekpunt dat organisaties niet beschouwd kunnen worden als op zichzelf staande entiteiten, maar dat ze deel uitmaken van een bredere sociale context. Wat voor de organisatie als geheel geldt, geldt ook voor verschijnselen binnen die organisatie. Het strategisch uitgangspunt kan nooit binnen de organisatie alleen gezocht worden. Strategische problemen kunnen niet opgelost worden in een sociaal of cultureel vacuüm. In ons strategisch perspectief wordt samenwerking gezocht en kunnen lange-termijn doelstellingen veel eenvoudiger nagestreefd worden. Kenmerkend voor dit perspectief is een bij uitstek kritische instelling. Je kunt niet blindvaren op de zekerheden waar iedereen in gelooft. Het vermogen om vanzelfsprekendheden in twijfel te trekken is een belangrijke vaardigheid voor strategen. Dat is in onze ogen de kern van strategisch denken: komen tot keuzes waarover met goed fatsoen rekenschap is af te leggen.
