Wij geloven dat denkwijzen en benaderingen, die verder gaan dan de orthodoxe bedrijfs- en advieskunde, volop fascinerende mogelijkheden bieden. En wij denken dat die in deze tijd broodnodig zijn. In organisaties en in de samenleving.
Om de dagelijkse werkelijkheid te kunnen begrijpen en om tot verandering te komen, trekken we andere denksporen en liefst meerdere tegelijk. We putten liever ook uit de economie, de sociologie, de filosofie, de psychologie, de kunst en de poëzie dan dat we alleen werken vanuit de bekende managementtheorieën, methodieken en organisatiemodellen (die we overigens wel kennen).
WALBOS hanteert in haar werk drie belangrijke uitgangspunten:
1. Er is meer dan succes
We zijn niet alleen maar geïnteresseerd in de vraag hoe organisaties
succesvol gemaakt kunnen worden. Die reductie van de werkelijkheid zit niet
alleen ons vaak dwars. ‘Succes’ blijkt op zich al een moeilijk te definiëren
begrip, bovendien verdienen organisaties een rijker perspectief dan alleen
maar het succes-vraagstuk. De tijd dat organisaties zich laten herleiden tot
dit cliché zou, wat ons betreft, voorbij mogen zijn.
2. Er is ook aandacht voor ongewone aspecten van organisaties
Geen standaard onderwerpen, dus ook geen standaard oplossingen. Natuurlijk,
we zijn consultant genoeg om ook na te denken over alledaagse problemen in
organisaties, maar we willen ook nadrukkelijk nieuwe en onalledaagse thema’s
exploreren met mensen in organisaties. Het gaat ons dus om meer dan
strategie-vraagstukken, human resource kwesties, inrichtingsproblemen of
issues rondom maatschappelijke verantwoordelijkheid. We hebben het ook over
zaken die te vaak onderbelicht blijven, maar van wezenlijk belang zijn:
verveling op de werkvloer, de rol van humor, de roep om ethiek en esthetiek,
leiderschapskwesties of de alomtegenwoordigheid van audits, testen en ander
beheersingsinstrumentarium.
3. Er is een sterk contextuele benadering van organisaties
Organisaties zijn voor ons geen geïsoleerde entiteiten. Wij denken na over de
wijze waarop organisaties vervlochten zijn met hun omgeving. Want die is in
toenemende mate bepalend voor wat organisaties moeten doen en laten. Denk
aan de meer of minder fraaie rol die (de) politiek kan spelen in de publieke
sector. Denk aan de rol van de media en de publieke opinie als organisaties
steken laten vallen. Het handelingsvermogen wordt door dergelijke externe
factoren sterk beïnvloed. Het strategisch proces zou juist moeten uitmonden
in keuzes over de manier waarop organisaties zich willen verhouden tot hun
omgeving en de samenleving.
