We denken dat interacties en relaties de boventoon gaan voeren in toekomstbestendige organisaties. Menselijk en sociaal kapitaal zijn van strategisch belang voor het opbouwen van onderscheidend vermogen en een goede prestatie.
Opvattingen over charismatisch en visionair leiderschap raken in het ongerede, om de simpele reden dat we in de moderne organisatie niet langer het soort volgers nodig hebben waar dit leiderschap om verlegen zit. Organisaties hebben geen dociele schapen nodig, maar autonome, verantwoordelijke en vaardige professionals (waarvoor we hen overigens ook jaren hebben opgeleid en getraind).
Modern leiderschap bestaat niet alleen in een aantal belangrijke eigenschappen van de leider. Leiderschap wordt duidelijk door te kijken naar de relatie die er is tussen leider en volger. Leiderschap wordt geschapen in het spel van sociale interactie. Leiderschap is niet zomaar iets dat door de leider aan de volgers wordt opgelegd, leiderschap is vooral iets waar volgers voor kiezen. Het vraagt vooral om gerichte en welgemeende aandacht voor de non-rationele aspecten en voor de dualiteiten en paradoxen die inherent zijn aan het functioneren van organisaties.
Leiderschap wordt herkenbaar als het een duidelijke visie heeft. Leiderschap heeft pas zin als volgers graag volgen en als het realistische verbindingen legt tussen toekomst en nu, tussen mens en organisatie, tussen de taak en het resultaat.
